Benchmarking

Pojęciem benchmarkingu określamy praktykę stosowaną w zarządzaniu, polegającą na porównywaniu procesów i praktyk stosowanych przez własne przedsiębiorstwo, ze stosowanymi w przedsiębiorstwach uważanych za najlepsze w analizowanej dziedzinie. To analiza porównawcza lub badanie porównawcze, którego wynik jest podstawą doskonalenia.

Czynniki decydujące o skuteczności benchmarkingu:
- odpowiednia wiedza na temat koncepcji,
- właściwa podstawa liderów oraz kadry pracowniczej,
- pełna dokumentacja procesów,
- chęć dzielenia się informacjami w wewnątrz i na zewnątrz przedsiębiorstwa.

Benchmarking składa się z następujących faz:
- wybór zagadnień do porównania,
- opracowanie planu analizy i wybór metod gromadzenia danych,
- określenie firm - wzorców,
- zbieranie danych,
- porównanie danych, analiza, przygotowanie zaleceń,
- opracowanie planu wprowadzenia zmian,
- wprowadzenie zmian,
- uhonorowanie prac,
- powtórzenie tego procesu po uwzględnieniu zmian.

Rodzaje:
- wewnętrzny,
- zewnętrzny,
- funkcjonalny,
- ogólny.

Berchmarking umożliwia:
- poszukiwanie pomysłów i źródeł doskonalenia poza granicami organizacji,
- przeprowadzenie kompleksowej analizy własnej firmy w celu znalezienia niedoskonałości, których poprawa przyniesie wymierne korzyści,
- uniknięcie popełnienia błędów poprzez czerpanie wiedzy z porażek innych,
- lepsze monitorowanie efektywności, produktywności i rentowności przedsiębiorstwa,
otrzymanie rzetelnego obrazu firmy na tle całej branży,
- niekierunkowanie swojego działania na osiąganie sukcesów.