Zmiana roku podatkowego, a optymalizacja podatkowa?

Optymalizacja podatkowa postrzegana i rozumiana jest w bardzo różny sposób. W wielu przypadkach skupia ona się na ominięciu lub innej interpretacji przepisów podatkowych.

Warto wspomnieć, że optymalizacja podatkowa polega na zakwalifikowaniu tylko tych działań, które są zgodne z regulacjami prawnymi, w ramach których wykorzystywane są dostępne środki prawne przyczyniające się do obniżenia obciążenia podatkowego.

Według art. 3 ust. 1 pkt 9 Ustawy o Rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. za rok podatkowy uznaje się rok kalendarzowy lub inny okres, który trwać będzie nieprzerwanie 12 kolejnych miesięcy. Istotną informacją jest, że aby rok podatkowy był inny niż rok kalendarzowy wymagane jest wykazanie tego faktu w statucie bądź w umowie spółki. W innym wypadku postanowienie te nie będzie zgodne z prawem.

Optymalizacja podatkowa polega na takim działaniu, aby za początek roku obrotowego uznać miesiąc, w którym jednostka odnotowuje tylko stratę podatkową. Przeliczalną korzyść uzyska się w największym stopniu w przedsiębiorstwach charakteryzujących się sezonowością sprzedaży. Rozwiązanie te polega na późniejszym odprowadzaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych i efektywniejszym gospodarowaniu posiadanymi środkami finansowymi.